" Ποιός είναι ο σωστός τρόπος;

Όταν μαθαίνουμε πολεμικές τέχνες, πρέπει πάντα να ρωτάμε τον εαυτό μας αν μαθαίνουμε κατά τον σωστό τρόπο.  Μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Ο δάσκαλος δεν μπορεί να στο απαντήσει αυτό, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να διδάξει αυτά που ξέρει.

Το να μαθαίνεις πολεμικές τέχνες εξαρτάται από το τι ψάχνεις. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι προτιμούν σωματική προπόνηση, sparring, ή τη γυμναστική. Άλλοι ψάχνουν για μία μορφή τέχνης χωρίς επαφή, ή κάτι που θα τους προσφέρει μία δυνατή, θετική πνευματική στάση.

Πως μπορεί να γνωρίζει κάποιος τι είναι σωστό για αυτόν;

Στο παρελθόν, διαπίστωσα πως ο καλύτερος τρόπος να βρεις ποια μορφή τέχνης είναι η καλύτερη, είναι να ψάξεις και να δεις που διαφέρει η κάθε τέχνη. Για παράδειγμα, όταν κάποιος πάει να αγοράσει ένα ζευγάρι παπούτσια, έχει την επιλογή να διαλέξει ανάμεσα σε ένα ακριβό ζευγάρι και σε ένα φθηνό ζευγάρι. Όλα καταλήγουν στο τι μπορεί ο καθένας να διαθέσει. Ακριβώς όπως όταν κάποιος/α μαθαίνει Kung Fu αυτός/η πρέπει να αποφασίσει αν έχει την υπομονή και την επιμονή. Θα πρέπει όμως να έχουν την ευκαιρία να δουν τη διαφορά ανάμεσα στα δύο.

Τις περισσότερες φορές δείχνουμε τυφλή εμπιστοσύνη στον δάσκαλό μας και δεν κάνουμε ερωτήσεις πάνω στις τεχνικές ή την τοποθέτηση. Αλλά αν δεν ρωτήσουμε πως θα ξέρουμε ότι είμαστε στο σωστό μονοπάτι; Πολλές φορές βλέπουμε τον δάσκαλο μας σαν κάτι παραπάνω από δάσκαλο. Πρέπει να κατανοήσουμε πως και οι δάσκαλοι είναι άνθρωποι. Οι δάσκαλοι βρίσκονται εκεί για να βοηθήσουν τους μαθητές τους να εξελιχθούν και να τους δείξουν το δρόμο. Ο τομέας της μαχητικότητας είναι κάτι εξτρά. Όλοι ψάχνουμε για έναν καλό δάσκαλο, αλλά πρέπει να καταλάβουμε πως ο κάθε δάσκαλος ψάχνει έναν καλό μαθητή.

Αν κάποιος θέλει να μάθει, η διαδικασία πρέπει να είναι αμφίδρομη. Για παράδειγμα, αν ένας δάσκαλος δεν θέλει να διδάξει, πως γίνεται να μάθει ο μαθητής, και αν ο μαθητής δεν θέλει να ακούσει, πως θα μπορέσει ο δάσκαλος να τον βοηθήσει να εξελιχθεί; Έτσι, αν μαθητής και δάσκαλος δεν τα πηγαίνουν καλά κανείς δεν θα ωφεληθεί, ιδίως ο μαθητής, μιας και ο δάσκαλος ήδη γνωρίζει."

Michael Louison