"Μαθαίνοντας πως να Μαθαίνεις"

"Έχω διαπιστώσει πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να κατανοήσει κανείς όλα όσα μαθαίνει εξ αρχής και να γνωρίζει που να τα χρησιμοποιεί` απαιτείται χρόνος.

Πάντοτε τονίζω στους μαθητές μου πως πρέπει να μαθαίνουν πως κάποιος μπορεί να χτυπήσει και γιατί δέχτηκε ένα χτύπημα και να μην κυνηγάνε να κερδίζουν με οποιοδήποτε κόστος. Έσω δει πολλούς μαθητές μου να μπαίνουν σε περιπτώσεις χωρίς να σκέφτονται και να δέχονται χτυπήματα απλά επειδή ο αντίπαλος τους δεν ενδιαφέρεται για το αν θα δεχτεί χτυπήματα ή όχι. Η στάση τους είναι πως ο δυνατότερος θα κερδίσει.

Μαθαίνω στους μαθητές μου να κοιτούν τις πολεμικές τέχνες σαν μία μορφή τέχνης και να αναπτύσσουν έναν δυνατό, θετικό τρόπο σκέψης. Αυτό γιατί κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται υποχωρητικοί και νιώθουν φόβο στη σκέψη του να δεχτούν μία επίθεση, οπότε θα πρέπει ο καθένας να μάθει να ξεπεράσει αυτόν τον φόβο πρώτα και μετά να ξεκινήσει την προπόνηση του. Αν κάποιος δεν εμπιστεύεται, πως θα μπορεί να μάχεται; Αυτό είναι ένας τρόπος ζωής και βοηθά τον καθένα να καταλάβει τον εαυτό του και να βοηθά τους γύρω του.

Το θεωρώ σημαντικό να μελετήσουμε λεπτομερώς τις διαθέσεις, τις φιλοσοφίες και την ηθική όπως κάνουμε και για την τεχνική μεριά του συστήματος. Πιστεύω πως όταν κάποιος μπορεί να χρησιμοποιήσει τα βασικά πολύ καλά, τότε βρίσκεται στο σωστό μονοπάτι. Διαπιστώνω πως ο κάθε μαθητής μαθαίνει τι να δεν πρέπει να κάνει αφού έχει προπονηθεί για καιρό. Ένα πράγμα κοινό σε όλες τις μορφές τέχνης είναι πως το άτομο μπορεί να περάσει όλη του τη ζωή ασκούμενος. Παρόλα αυτά, αν δεν κατέχει τα βασικά θα μετανιώσει αργότερα. Το συμπέρασμα μου είναι πως δεν υπάρχουν μυστικά σε καμία τέχνη. Μόνο οι μικρές αυτές λεπτομέρειες που συνθέτουν την κάθε μορφή τέχνης.

Ο καθένας θα πρέπει να γνωρίζει τις δικές του ικανότητες ώστε να μπορέσει να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά την τέχνη σε μία ρεαλιστική περίπτωση, αλλά αυτό εξαρτάται από το αν εμπιστεύεται τον ίδιο του τον εαυτό. Κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να υπερβούν τους φόβους τους οπότε πρέπει να μάθουν πως να το κάνουν αυτό. Ένα πράγμα που τονίζω συνεχώς στους μαθητές μου είναι πως κανείς δεν μπορεί να πράξει για αυτούς, πρέπει οι ίδιοι να πράξουν για τον εαυτό τους. Έτσι θα γνωρίζει τι πρέπει να κάνει ο καθένας κατά την προπόνηση μόλις έρθει σε επαφή με τα χέρια του αντιπάλου. Δεν θα υπάρχει ψεύτικη ασφάλεια στην ικανότητα μάχης του.

Στο παρελθόν πολλοί μαθητές μου μου έχουν πει πως τους αρέσει να προπονούνται μόνο με συγκεκριμένα άτομα. Αυτό συμβαίνει γιατί κάποιοι μαθητές έχουν προβλήματα συμπεριφοράς επειδή κερδίζουν τους πιο αδύναμους μαθητές ή τους αρχάριους. Όμως, εάν ένας μαθητής προπονείται ή χτυπά κάποιον αδύναμο ή χωρίς εμπειρία μάχης, πως θα μπορέσει αυτός ο μαθητής να εξελιχθεί; Λέω στους μαθητές μου να υποθέτουν πως ο κάθε αντίπαλος είναι σωματικά δυνατός και ευφυής καθώς και πως έχει γνώσεις, έτσι δεν θα θεωρούν κανέναν δεδομένο. τους λέω επίσης πως αν χάνουν μία μάχη, να μην ανησυχούν, αφού ακόμη βρίσκονται στη διαδικασία της μάθησης. Αυτό που πρέπει κανείς να κάνει είναι να αναρωτηθεί γιατί έχασε και να προσπαθήσει να βελτιωθεί, αλλά πολλές φορές οι μαθητές δυσαρεστούνται όταν χάνουν, ακόμη και σε μία εκπαιδευτική μάχη ή μερικοί δεν <<παίζουν>> καθόλου γιατί φοβούνται ότι θα χάσουν. Λέω σε όλους τους μαθητές μου να παίζουν με ευχαρίστηση. Μόνο έτσι θα καταφέρουν να εξελιχθούν και να κερδίσουν σε πολλούς τομείς. Αν κάποιος παλεύει συνεχώς χωρίς να σκέφτεται τι κάνει, δεν πρόκειται να κερδίσει κάτι από αυτό. Όλοι μπορούν να μάθουν από όλους αν θέλουν μιας και όλοι γνωρίζουν κάτι, ακόμη και αν αυτό το κάτι είναι λίγο, αυτό το λίγο μπορεί να είναι σημαντικό. Κάποιοι μαθητές, ακόμη και κάποιοι δάσκαλοι, πιστεύουν πως όταν έχεις φτάσει να εξασκείς το σύστημα για πολύ καιρό, δεν υπάρχει ανάγκη να εξασκείς τις τεχνικές πια. Αλλά ξεχνάνε πως για να <<κρατήσει>> κάποιος τις τεχνικές που γνωρίζει, θα πρέπει να τις εξασκεί συνεχώς.

Μαθητές που χτυπούν πολύ δυνατά ή που παλεύουν χωρίς κανέναν έλεγχο κατά την προπόνηση, θα διαπιστώσουν πως κανείς δεν θέλει να προπονηθεί μαζί τους. Αργότερα, αυτοί οι μαθητές, θα καταλήξουν να προπονούνται μόνοι τους, λόγω της συμπεριφοράς τους. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν αυτοί οι άνθρωποι είναι ότι με αυτόν τον τρόπο, το επίπεδο τους θα πέσει, και δεν θα έχουν κανέναν να τους δείξει τις τρύπες τους και να τους βοηθήσουν να βελτιωθούν. Οι μαθητές μου μαθαίνουν πως η διαδικασία εκμάθησης του συστήματος είναι αμφίδρομη, οπότε όλοι χρειάζονται όλους για να εξελιχθούν. Είναι σημαντικό όλοι οι μαθητές της ίδιας σχολής να τα πηγαίνουν καλά μεταξύ τους, αλλά αν υπάρχουν διαφορές μεταξύ τους ή αν το κλίμα είναι κακό, τότε κανείς δεν θα ωφεληθεί, αφού δεν θα υπάρχει ισορροπία.

Κατά την προπόνηση βάζω τους ψηλότερους, δυνατότερους μαθητές να προπονούνται με τους πιο μικρόσωμους έτσι ώστε οι δεύτεροι να συνηθίζουν σε πιο μεγάλους και δυνατότερους και πιο ισχυρούς αντιπάλους και να μην εκφοβίζονται από αυτόν. Το να μάθεις να είσαι χαλαρός σε μία περίπτωση μάχης είναι δύσκολο. Αυτό μαθαίνεται μόνο μέσω του sparring. Για να δοκιμάσει κανείς τον εαυτό του, θα πρέπει να τεστάρει αυτά που έχει διδαχθεί. Όταν κάνεις μάχη με έναν συμμαθητή σου, δεν έχεις χρόνο για σκέψη, η αντίδραση θα πρέπει να είναι άμεση έτσι ώστε ο κάθε μαθητής να καταλάβει τι μπορεί να κάνει σε κάθε περίπτωση. Αυτό που πρέπει να καταλάβει ο καθένας είναι πως ότι δουλεύει σε κάποιον, μπορεί να μη δουλέψει για κάποιον άλλο, οπότε πρέπει ο καθένας να καταλάβει γιατί του δούλεψε ή δεν του δούλεψε κάτι. Πάντα υπάρχει κάποιος λόγος. Σε μία πραγματική μάχη, δεν υπάρχουν δεύτερες ευκαιρίες, για αυτό τον λόγο προπονούμαστε.

Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν πως ορισμένες τεχνικές δεν δουλεύουν. Πιστεύω πως δεν είναι οι τεχνικές οι οποίες δεν δουλεύουν, αλλά αυτό που ευθύνεται είναι το πότε και ποια τεχνική θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί. Για παράδειγμα, αν ο αντίπαλος χτυπήσει χαμηλά κι εσύ μπλοκάρεις στη μέση, αυτό που σου συνέβη είναι ότι χρησιμοποίησες τη λάθος τεχνική. Όλα εξαρτώνται από την περίπτωση. Το Wing Chun δεν είναι μία τυποποιημένη πολεμική τέχνη, δεν μπορείς να κινηθείς αν δεν αντιδράσει ο αντίπαλος. Συνεπώς η τέχνη απαιτεί πολύ σκέψη. Όταν βρίσκεσαι σε μία μάχη υπάρχεις μόνο εσύ και ο αντίπαλος σου. Πάντοτε έλεγα πως το Wing Chun μπορεί να χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά, όλα εξαρτώνται από το άτομο. Η τέχνη είναι όπως πρέπει να είναι και υπάρχει εδώ και αιώνες. Υπάρχουν πολλές θεωρίες περί της μηχανικής του συστήματος, καθώς και περί στρατηγικών. Η τέχνη επίσης βασίζεται σε στοιχειώδη γεωμετρία. Κατά τη μάχη, όλα καταλήγουν στο ποιος έχει το προβάδισμα και ποιος όχι.

Ασκούμενοι σε άλλα συστήματα μου λένε πως το Wing Chun δεν μπορεί να αντεπεξέλθει σε αγώνες. Πράγμα το οποίο είναι σωστό. Το Wing Chun είναι μία μορφή τέχνης, όχι ένα απλό στυλ μάχης. Λέω στους μαθητές μου το λόγο για τον οποίο δεν πρέπει να μπαίνουν σε διαγωνισμούς ή σε μάχες εντός ρινγκ. Δεν είναι επειδή δεν μπορούν να παλέψουν, είναι επειδή υπάρχουν τόσοι κανόνες που θα τους κάνουν να χάσουν μιας και δεν θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν το 90% της τεχνικής τους. Πράγματα όπως χτυπήματα σε γόνατα, αγκώνες, καρφώματα δαχτύλων, τραβήγματα, σπρωξίματα και χαμηλές κλωτσιές δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να κλειδώσεις τον αντίπαλό σου, και επίσης υπάρχει και ο διαιτητής. Αλλά λέω επίσης στους μαθητές μου πως αν θέλουν όντως να δοκιμάσουν θα πρέπει να μάθουν πυγμαχία, να κλωτσάνε ψηλά, και να φορέσουν γάντια, πράγμα που αλλάζει όλη την κατάσταση. Δεν μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει το Wing Chun σε αυτή την περίπτωση.

Το να χρησιμοποιείς το Wing Chun είναι σαν να έχεις μία εργαλειοθήκη κινήσεων, και αν κάποιος δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα εργαλεία αυτά στην πράξη δεν υπάρχει λόγος να μπει στη διαδικασία να τα μάθει! Υπάρχουν τρεις φόρμες με τεχνικές και, όπως σε κάθε σύστημα, υπάρχουν για κάποιο λόγο. Το να γνωρίσουμε πως υπάρχουν ακόμη πολλά να μάθουμε και να βιώσουμε είναι ο μεγαλύτερος δάσκαλος μας."